Basim Magdy

Ruïnes, mysterieuze machines, planten, doodskoppen, kranen en modernistische constructies; Basim Magdy (1977, Egypte) onderwerpt ons aan een even surreële als scherpe blik op de wereld. Zijn schilderijen, foto’s, installaties en films onthullen een droomachtig universum dat ontregeld is. KM21 presenteert Magdy’s eerste tentoonstelling in Nederland.

Elk medium heeft zijn eigen specifieke functie, schoonheid en unieke mogelijkheden om ideeën over te brengen. Het mooie aan film vindt Basim Magdy bijvoorbeeld dat je ‘in momenten kunt denken’. Een film bestaat uit ogenblikken die voorbij gaan, beelden die weer verdwijnen. Heel iets anders dan schilderen, waarbij je een beeld creëert vanuit het niets. “Schilderkunst is pure fictie”, aldus de kunstenaar.

Magdy weet zijn werk -of het nou films, schilderijen of fotografische werken zijn- altijd een poëtische laag te geven, door er observaties in te verwerken van absurditeiten in dagelijkse gebeurtenissen. “Er is zoveel willekeur in wat er in ons leven gebeurt. Ik probeer de absurditeit daarvan te benadrukken door te kijken naar dingen die in het dagelijks leven misschien onopgemerkt blijven - het is maar net waar we aandacht aan schenken.” Hij laat zich ook beïnvloeden door sciencefiction, strips, natuurdocumentaires en de apocalyptische toon van Bijbelverhalen. Op kleurrijke wijze, en met humor, mengt hij fictie met historische referenties, waarbij heden en toekomst voortdurend door elkaar heen lopen. Er is bovendien altijd ruimte voor de verbeelding van de kijker die zijn eigen persoonlijke ervaringen, emoties en logica heeft.

In zijn films en foto’s gaat Magdy analoog te werk, zo filmt hij op 16mm. Sinds 2014 gebruikt hij chemicaliën om zijn werk te manipuleren. Fotoafdrukken bewerkt hij met huishoudelijke middelen als bakpoeder, Coca Cola, Sprite, azijn of ontsmettingsalcohol.

De spil van Een alligator in de wolken is Magdy’s nieuwste film FEARDEATHLOVEDEATH over de absurditeit van de dood en de onmogelijkheid deze te begrijpen. Transitie - het overgaan van het een naar het ander - vormt een rode draad in de tentoonstelling. De opnamen voor FEARDEATHLOVEDEATH maakte Magdy tijdens reizen. “Mijn films evolueren altijd gedurende het proces. Nadat ik de geschoten beelden heb gezien, komen er nieuwe ideeën op en groeit het werk als een collage, waaraan ik lagen blijf toevoegen. Ik vind het daarbij fascinerend om verschillende verhalen, uit het verleden, heden en de toekomst, naast elkaar te volgen. Ik heb ook mijn twee jonge dochters betrokken bij het maken van de film. Zo is er een hoofdstuk over de stem van een klein meisje, geïnspireerd door de verzonnen taal van mijn dochter die maar één woord had: ‘banaan’.”

Een andere serie die in de tentoonstelling te zien zal zijn bestaat uit kleine en middelgrote fotografische werken die zijn samengesteld uit meer dan één afbeelding en soms tekst om een hypothetische geschiedenis te onderzoeken: wat er had kunnen gebeuren. Geschiedenis wordt volgens Magdy meestal óf geschreven door mensen met macht óf door mensen die kunnen schrijven. “Er is dus een onbekende oneindige geschiedenis van mensen waar we niets van weten. We hebben geen idee van hun leven omdat ze ofwel niet machtig waren, ofwel omdat hun verhaal niet werd doorgegeven via geschreven taal. Daardoor is er zoveel verloren gegaan, niet alleen fysiek, maar ook in het geheugen omdat herinneringen vervagen.”

Zo beweegt Magdy’s werk zich tussen licht en donker, humor en ernst, realiteit en fictie. Op poëtische wijze raken verleden, heden en toekomst met elkaar verstrikt, buiten de grenzen van de tijd zoals wij die kennen.

Basim Magdy (1977, Egypte) woont en werkt in Bazel. Recente solotentoonstellingen vonden plaats in Röda Sten Konsthall, Göteborg en MHKA, Antwerpen. Zijn werk maakt deel uit van de collecties van o.a. MoMA en Guggenheim in New York, Centre Pompidou in Parijs en Sjarhah Art Foundation.