Jacco Olivier
Een peilloos universum van verfstreken, lijnen, stippen en vlekken verglijdt en verandert langzaam van uiterlijk. Met behulp van de techniek van de videokunst weet Jacco Olivier (Goes, 1972) de schilderkunst een nieuw gezicht te geven. Er gebeurt iets bijzonders wanneer hij zijn schilderijen opbouwt met royale en vluchtige penseelstreken, waarna hij systematisch iedere ontwikkeling fotografeert en deze foto’s omzet in geprojecteerde animaties. De dynamiek van het schilderproces komt centraal te staan. Deze eerste Nederlandse museale overzichtstentoonstelling van Jacco Olivier in het GEM toont zijn werk uit afgelopen tien jaar, waarbij opvalt dat het figuratieve aspect steeds meer op de achtergrond komt te staan.
Jacco Olivier zoekt naar nieuwe wegen in de schilderkunst. In Cycle neemt hij de toeschouwer mee op een reis door de vele verflagen van het schilderij. De vroegere video’s zijn vensters waarin, met charmante eenvoud, de alledaagse dingen samenkomen – een busrit, een duik in de zee, of een wandeling door het bos. Op het kruispunt van schilderen en video, ligt echter een ongemakkelijke spanning, alsof er iets staat te gebeuren of net is gebeurd, dat onverwachts is en niet door ons te beheersen valt. Hoewel de vroege werken van Olivier veel realistische elementen bevatten, verbindt hij geen thematiek aan zijn werken, of aan de relatie tussen de werken onderling. Ze zijn raadselachtig en gericht op de ervaring. Hoe recenter het werk, hoe meer hij balanceert op de grens van abstractie en hoe meer hij de sporen en beslissingen van de kunstenaar in het schilderproces weet te onthullen.
In Portrait (2009) weet Jacco Olivier een eeuwenoud genre het dimensie tijd mee te geven en in Revolution(2010) slaagt hij erin de oneindigheid van ons heelal tastbaar te maken. Meest in het oog springende werk is Cycle (2012); een 14 minuten durende animatie die zo wordt geprojecteerd dat hij de souterrain van het GEM de hele ruimte vult. Als beschouwer voel je je hierdoor onderdeel van een rustig veranderend landschap. Je bent als het ware gesitueerd in een schilderij, in een verhaal zonder begin of einde, in een voortdurende cyclus. Een situatie die Olivier eigenlijk in al zijn werk lijkt na te streven.
De carrière van Jacco Olivier neemt al direct, na afronding van de Kunstacademie in Den Bosch en Rijksakademie Amsterdam in 1998, een internationale vlucht. Zijn werk wordt opgepikt door galerie Victoria Miro in Londen en niet lang daarna door Marianne Boesky in New York. Hier toont hij zijn werk op de prestigieuze Armoryshow in New York en Art Miami. In Nederland wordt hij vertegenwoordigd door Ron Mandos. Het GEM vervolgt met Jacco Olivier – Cycle de traditie in het tonen van toonaangevende hedendaagse schilderkunst, zoals eerdere tentoonstellingen van Daniel Richter, Tjebbe Beekman, Michael Raedecker en Robert Zandvliet.
