Mickey Yang
Een plasmabol, een muggenspiraal en het terugkerende geluid van een klankschaal: met gevoel voor humor belicht Mickey Yang de interpretatie van Aziatische filosofieën en spirituele praktijken in het westerse streven naar zelfontplooiing. Dit voorjaar presenteert KM21 Yangs eerste museumsolo Upaya, een tentoonstelling over ambachtelijkheid, taal en culturele toe-eigening. Opgegroeid in Nederland als dochter van Singaporees-Chinese ouders ligt deze gemixte culturele identiteit aan de basis van haar werk. In haar poëtische installaties combineert ze robuuste materialen als hout en metaal met vluchtige effecten als rook of reflectie.
De tentoonstelling dompelt je onder in één grote installatie bestaande uit video, audio en sculpturale elementen. Centraal staat een videoloop waarvan de beelden worden weerspiegeld in een donker wateroppervlak. Op dromerige toon bespreekt de voice-over een historisch overzicht van de geromantiseerde westerse opvatting van Aziatische denkwijzen: een collage van citaten uit onder meer oorspronkelijke geschriften en moderne zelfhulpboeken. Verschillende kinetische objecten verspreid door de ruimte hangen nauw samen met de video. Zelfspelende muziekinstrumenten dienen als een immersieve live soundtrack. Tegelijkertijd herhalen lichtkranten quotes uit de film als mantra’s in blauwgekleurd ledlicht. Wanneer de laatste woorden zijn uitgesproken, gaat het beeld op zwart: wat rest zijn de geruststellende geluiden van krekels zoals op een warme zomeravond.
Ambachtelijkheid
De ambachtelijke werkwijze van Yang wordt fraai geïllustreerd aan de hand van twee imposante poortwachters. De stalen figuren rijden op specifieke intervallen door de zaal. Andere metalen sculpturen verwijzen naar de zon, maan en krijgers op paarden. Hiervoor werkte Yang vele uren samen met een siersmid, waarmee ze kalligrafie en illustraties transformeerde naar grafische lijnen in gesmeed metaal. Yang hecht waarde aan het werken met traditionele ambachten, omdat deze technieken vaak universeel worden gebruikt in uiteenlopende culturen en tijdperken.
Taal
Het opgroeien in een progressieve westerse cultuur met een traditionele Chinese achtergrond resulteert voor Yangs gevoel in een gespleten culturele identiteit. Door het ontbreken van een gemeenschappelijke moedertaal tussen haar en haar familie, communiceert Yang in beelden. De Chinese cultuur is oud en nieuw tegelijk: tradities gaan goed samen met moderne vooruitgang. De sterk visuele tradities en Chinese ornamenten bevatten zowel clichés als tijdloze elementen die Yang weet te vertalen naar monumentale constructies.
Culturele toe-eigening
Het woord upaya komt uit het Sanskriet. In het boeddhisme is het een term die verwijst naar een aspect van begeleiding langs de boeddhistische paden naar verlichting. Een bewuste, vrijwillige actie die wordt aangedreven door onvolledige kennis over de richting ervan. In de tentoonstelling neemt Yang de bezoeker mee langs een dwaalpad van bevestigingen en ontkenningen. Deze speelse zoektocht naar haar eigen wortels is tegelijkertijd een fijnzinnige reflectie op de perceptie van Aziatische culturen en denkwijzen.
Over de kunstenaar
Mickey Yang (1988, Eindhoven) woont en werkt in Den Haag. Ze studeerde aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag en is momenteel resident aan de Jan van Eyck Academie in Maastricht. Haar werk was recent onder meer te zien bij Kunstvereniging Diepenheim, P/////AKT in Amsterdam. In 2015 werd ze geselecteerd voor Now or Never #3, een terugkerend initiatief waarin KM21 de schijnwerpers zet op veelbelovende kunstenaars die net zijn afgestudeerd aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten (KABK) in Den Haag.
Upaya stond oorspronkelijk gepland in de Kunsthalle Osnabrück, maar is wegens covid-19 niet open geweest voor bezoekers. KM21 biedt publiek graag alsnog kans om de tentoonstelling te zien.
Afbeeldingen
